Ένα κοντινό στο κεντημένο της πέπλο, στο λαμπερό της νυφικό,
στο σπινθηροβόλο της βλέμμα μέσα από τον καθρέφτη...
Ενώ εκείνος, σε μια άλλη γειτονιά, αστειεύεται με φίλους...
Με φόντο μια φωτογραφία των δικών του σε μια κορνιζά
είναι σαν να θολώνει αυτός και νετάρει μια άλλη εποχή..
η εποχή που ο πατέρας του κρατούσε τρυφερά τη μητέρα του...
Το μπουκαλάκι με το άρωμά του στέκεται στο κομοδίνο
διπλά στα μανικετόκουμπα και μαζί συνωμοτούν, καταστρώνουν σχέδια
να συναντήσουν το λευκό του πουκάμισο...
Η νύφη φτάνει στην εκκλησία μετά το γαμπρό όπως προστάζει και το έθιμο.
Στο λαιμό της νιώθει το σφυγμό της να χτυπά
ενώ παράλληλα αγγίζει τη δαντέλα στο μπούστο του νυφικού της...
Οι βλεφαρίδες της για μια στιγμή παιχνιδίζουν
μέχρι τα λεπτά της δάχτυλα να μπλεχτούν με τα δικά του...
Και οι δυο μαζί εισέρχονται στον Ιερό Ναό...
Εκείνος αμήχανα αράζει τα χέρια στο ζωνάρι του όσο εκείνη διορθώνει το νυφικό της...
και πιο πίσω τους απλώνεται ένας ολόκληρος κόσμος από λάμψεις, δαντέλα, κεριά, υφάσματα,
λουλούδια και χαρούμενα πρόσωπα...
Εκείνη τότε του ρίχνει μια κλεφτή ματιά,πλημμυρισμένη από αγάπη...
Κατά τη διάρκεια του μυστηρίου,μια λάμψη διαπερνά τη βέρα που στολίζει το δάχτυλό της,
ενώ πιο δίπλα οι μπομπονιέρες μοιάζουν σαν να "ποζάρουν" για τους καλεσμένους!
Τα στέφανα θαρρείς πως "χαρίζουν" στο όμορφο χτένισμά της όσο μπλέκονται με χάρη
στα μαλλιά της....
Εκείνη τον κοιτάζει και τον φιλά τρυφερά στο "η δε γυνή η να φοβήται τον άνδρα "
και εκείνος κάτι της ψιθυρίζει...
Και τότε η στιγμή παγώνει και γίνεται φωτογραφία για να θυμίζει τα λόγια που ειπώθηκαν...
Άραγε της είπε πως την αγάπα, πως θα ναι πάντα διπλά της, πως είναι η γυναικά της ζωής του;
Ποιος ξέρει; Μονό εκείνοι οι δυο γνωρίζουν την αλήθεια και θα την επαναφέρουν κάθε φορά
που θα κοιτούν το ψηφιακό άλμπουμ του γάμου τους...
Κατά την έξοδο από την εκκλησία, προβάλει η αγκαλιασμένη από το νυφικό σιλουέτα της νύφης,
που κρατάει σφιχτά το χέρι του γαμπρού και όσο μια σπίθα τρεμοπαίζει μέσα σε ένα λευκό φανάρι...
τα παρανυφάκια κρατούν με προσοχή το καλαθάκι με το ρύζι, ανακατεύοντας τους κόκκους αμήχανα...Και φτάνει η στιγμή της ρίψης...Ρύζι με ροδοπέταλα ραίνουν το νιόπαντρο ζευγάρι...
"Να ζήσετε" !!!
Έρχεται η ώρα του γαμήλιου πάρτι και φτάνει η στιγμή που η ανθοδέσμη στα χεριά της γίνεται ανεξάρτητη...πετά στον αέρα και μένει εκεί..περίτεχνα δεμένη με κατεύθυνση σε ορθάνοιχτα γυναίκεια χεριά που τεντώνονται για να την πιάσουν...
Και τότε φαίνεται για ένα λεπτό το παπούτσι της που κρύβει καλά τα ονόματα των κοριτσιών
που αγωνιούν στο τέλος να δουν ποιο θα σβηστεί...
Τίποτα δεν είναι αμελητέο...πρόσωπα και πράγματα έχουν τον ρόλο τους σε έναν γάμο...
Απαιτείται ετοιμότητα, καλλιτεχνική μάτια, επιλεκτική σύνθεση και πλούσιο συναίσθημα
που πηγάζει από το μυστήριο του γάμου..
Όλα έρχονται και φεύγουν τόσο γρήγορα και ρυθμικά...
Όμως ο φωτογράφος γάμου πρέπει να έχει την ικανότητα να δει κάθε λεπτομέρεια,
να τη "φυλακίσει" μέσα στο φακό του...με ένα μαγικό κλικ
και να την ελευθερώσει μετά στις σελίδες του γαμήλιου άλμπουμ!!!
Ακολουθούν μερικές συνθέσεις από λεπτομέρειες που
αρχικά νιώσαμε, κατόπιν είδαμε, εν συνεχεία φωτογραφίσαμε
και τέλος σας παρουσιάζουμε με αγάπη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου